b
117
torem celeriter decrescere scimus; Filices in locis tam aridis numerosas esse nemo exspectabit, sed nullam rationem invenire, possum, cur Synanthereae in deserto tantummodo 14 p.
C. vegetationis exhibeant loco 21 p. C., et cur Valerianeae in reliqua Chile numerosae, et
Rubiaceae in zona torrida frequentes unicam modo speciem mihi obtulerint. Nee minus
singularis defectus omnium Orchidearum, omnium Myrtacearum Rhamnearum, Saxifragearum
(Escalloniae in Chile frequentes sunt), Tropaeolearurn mihi videtur. Multa genera, speciebus
numerosis in Chile insignia, ne unam quidem speciem in deaerto exhibent, ut Mutisia et Galium; alia modo unam alteramve, uti Calceolaria, Berberis, Acaena. Genera speciebus multis
in deserto excellentia sunt: Adesmia (12 species), Senecio (ll),Cristaria (lo), Calandrinia (lo),
Eritrichum (9), Oxalis (8\), Echinocactus (7), Alona (7). (In flora Chilensi jam el. Gayo
113 Seneciones, 65 Adesmiae, 50 Calandriniae, 4 1 Oxalides, 40 Baccharides, 39 Calceolariae,
34 Valerianae, 32 Chloraeae innotuerunt). Propinquitatem zonae torridae mprimis Cleome,
Krameria, Dinemandra, Zuccagnia Stevia, Ipomaea, Nama, Coldenia, Dicliptera, Croton, Pitcaimia, Tillandsia indicant.
In flora deserti Atacamensis tres regiones distinguere debemus nempe ZitoraZem paposanam et illam interioris desert;. Plantae litorales nunquam late a mari vagantur, partes
salinas seu agris seu soli certumque humorem quaerentes. Nomine regionis paposanae declive montium litoralium inter Pan de axucar 26"8' lat. mer. et Higuel Dim 24'36' comprehendo, ubi in elevatione 500 ad 1000 pedum supra mare per novem anni menses nebulae
frequentea pendent pluviaeque tenues cadunt, quas Hispani,, garruga" vocant, non modo fonticulas frequentea in vallibus angustis, sed etiam vegetationem satis divitem inter rupes procreantes. Sed singulare admodum est, quod neque ad boream hujus regionis, neque ad austrum, ubi conditiones physicae orae eaedem videntur, montes litoris aequo nebularum et pluviarum beneficio, et quod inde pendet aquis et vegetatione gaudent. Tertia regio partes interiores deserti amplectitur et plantas vel in lapidosis aridis et in detritu rupium, vel ad puteos paucosve rivulos, vel ad marginem ingentium lacuum vel paludum semisiccorum et sale
repletorurn crescentes exhibet; etiam andina vocari potest propterea quod omnia haec loca
jam maguam supra mare elevationem habent. Solum enim sensim sensimque ex abrupto declivi litorali usque ad altitudinem 10,000 vel 12000 pedum ascendit, et in es altitudine per tres
€ere gradus longitudinis permanet donee sensim in vallles provinciarum Catamarca et Salta decidit. la hoc immenso spatio nullum montium tractum, nullas valles profundas, nec longtudinales nee transversales, nullas portas ut in Alpibus, Pyrenaeis, in Andibus auatralioribus
invenis; per omnes directiones tibi ire liceret si aqua et pabulum mulis necessarium adesset,
inter montes plerumque conicos solitaries vel confertos viam ad libitum eligenti. Neque differentia in constitutibne telluris geologica est inter partem litoralem et centralem. At regiones botanicae saltem in parte boreali deserti, valde distinctae sunt, fascia longitudinalis
nempe satis lata, omni vegetatione expers, regionem interiorem a litorali dividit. Tn via, quae
de Botzj as ad Imz lac conducit, per 25 leucas nullum plantarum vestigium inveniri mihi relatum
est, idque libenter credo, propterea quod ipse inter Cachinal de la Sierra et Aqua de Profetas
per spatium 10 leucarum omnino nullam plantam vidi. Versus meridiem vero regio tertia
nostra cum regione litorali sese ex parte miscet, tum quod vapores e mari surgentes partim
per valles latas de Tartal, Para de Azucar et praecipue Salado dictas in interiora penetrant,
44 *
,
,
,
,
,
,
,
,
,
