Esta página no ha sido corregida
265
anescil ni harina, ni otro metal ninguno». Ord. de Gran., fol. 109 v. sá
- Anexir
- anaztr ant. cast., anexcim port. De yiilan-nexíd, cantus» en R. Martín, «cancion, cantar, canto de onbre,
canto de amores» en P. de Alcalá, r. azs náxrada, «cantar onbre» en el mismo lexicógrafo.
Vuestra persona ensalcada - Biva luengamente onrada, Por que yo vea en Granada Cantar un lindo anazxtr. Canc. de Baena, y. 188.
- Anf
- az. Latón, bronce, cobre. De ¡rlsadl an-nohás, «auricalcum (aurichalcum), es (ses), cuprum» en R. Martín. «E que no traigan freno con anfuzy». Cortes de Valladolid de 1258.
- Anfion
- cast., anfíiáo port. Lo mismo que a/ion.
- Angueira
- port. Alquiler % arrendamiento de bestias, ú otros animales de carga ó tiro. De-1X1 «alcará. En el Fuero de Castello Branco de 1213 se dice: «Qui Cavalo alieno cavalgar: pro unodlie, pectet TI carneiro, et si magis, pectet las angueiras: pro uno die VI denarios et pro una nocte unum solidum». V. Sta. Rosa, Elucid.
- Anible
- Cat. Alfamar, alfombra ó tapete. De hanábtl {{{2}}}, haníbil por la iméla, pl. de hi hánbal, «tapetum» en R. Martín. Las etimologias que se han dado de esta voz no tienen razón de ser, pues en el pasage de la Crónica de Muntaner, en que se halla antble (v. art. almaste), no se habla más que de tapices, mantos, tocas y telas, pero no de dones ó presentes.
- Anifal
- a. Pan de salvado. De an-nojála {{{2}}}, «furfur» en R. Martín, «salvado» en P. de Alcalá. Alix y Müller.
- Ánil
- cast. y port., antr cast. Lo mismo que añel.
- Annadres
- Lo mismo que anadel. «Simililer annadres saeitarn mores militam habeant». Fuero de Escalona, ay. Muñoz, Colec. de fueros municip., p. 486.
- Annafaga
- Lo mismo que anafaca. Fuero de Cáceres.
- Annafil
- annafyl cast., anyafil val. Lo mismo que aiafil.