Página:Félix José de Augusta - Lecturas Araucanas.pdf/353

Esta página ha sido corregida
351
ELEGÍAS
Ká mapu cheŋetui,
Trewa yem mai.
Ká mapu cheŋetui
Trewa yem mai.—

El metro es trocaico; mas muchos versos empiezan por una sílaba débil que al cantar viene á ser el último tiempo de un compás incompleto.

74.

(Amalia Aillapan)
Kuifi ŋa, kùme pəñeñ em iñche. ¡Ai! en un tiempo era niña felíz.
Kake mapu ŋa ñi femkiawn meu Por recorrer otras tierras
Cheŋewelan. Ya no soy gente
Pile ŋa Ŋənechen, cheŋeafun ŋa. Quiera Dios, que lo vuelva á ser.

75.

(Filomena Kurùnau
Afí kai ñi duam, En mi tristeza
Miawn ŋa mapu meu. Recorrí la tierra.
Pobre kuñifal pəñeñ iñche! Soy una pobre huérfana.
Afí ŋa ñi duam, En mi tristeza
Witrakənown ŋa kintun mapu. Me detuve en un lugar pintoresco.
Aflu ŋa ñi duam En mi tristeza
Ŋùmakənown ŋa. Me puse á llorar.

76.
Ŋənéùlùn, referido por Julian Weitra[1]

(Origen argentino)
Llamŋeñ k' an·ai [2] llamŋeñ, Hermana, hermana,
Amukatuaiyu ke. Vamonos no más.
Kurakurantu mapu meu Por una tierra pedregosa
Rumeaiyu, k' an·ai llamŋeñ. Pasaremos, hermana.
Itró chuntelai mapu n·ai, No es muy largo el trayecto,
  1. á Fr. Félix José de Augusta. Son yambos.
  2. = ka an·ai