Página:Félix José de Augusta - Lecturas Araucanas.pdf/138

Esta página ha sido corregida
126
CUENTOS
22. Fei meu wəla kiñe lelfùn meu mekei ñi kewan epu toro, perpufi; amulei chi ofisha məten. 22. Después en una pampa peleaban dos toros, los vió al pasar, las ovejas seguían caminando.
Fei meu ká perfufí epu waka, ká mekei ñi kewan; amulei məten chi ofisha. Más allá vió dos vacas, que también estaban peleando; las ovejas seguían adelante.
Kiñe kechan ofisha ká pepui. Rəf fùchake kachu meu məlei təfeichi ofisha, welu re troŋlii. También vió un rebaño de ovejas. Estaban en un pasto realmente alto, pero todas eran flacas.
Fei meu məlefui ká epu karni, ká mekei ñi kewan; farfárkəlei mi arófùn [1]. Más allá había dos carneros que también peleaban; estaban vaporizando, tanto sudaban[1].
Fei meu ká doy ayeple məlei ká kiñe pichi kechan ofisha. Ŋelai kachu, re korelŋei. Fei təfichi ofida re fùchake motriñ. Más lejos había otro pequeño rebaño de ovejas. No había pasto allí, solamente arena. Todas ellas eran grandes y gordas.
23. Ñi ofisha amulei məten. Femŋen puwí cheu ñi kanshatuam wəla. Raŋiantùi. 23. Sus ovejas seguían caminando. Así llegaron adonde habían de descansar después. Era mediodía.
Fei meu məlefui məte kùmeke fishken. Allí había sombra muy refrescante.
Fei meu melárnaqpui ñi ofisha təfeichi fishken meu. Se echaron sus ovejas en este lugar fresco.
24. Pəllelefui kiñe pichi ko, chi iná meu, n·ometu chi pichi ko məlefui kiñe ruka, fei ñi wəl·ŋiñ meu witralefui kiñe chiñura, ka chi wenu aliwen rəf rùrùkùmekei chi shiwù. 24. Cerca había un arroyito. junto allí, al otro lado de la agüita, estaba una casa, en cuya puerta estaba parada una señora, y encima de un árbol hacían los gilgueros un verdadero bullicio con su chio-chio.
Chi pofre wentru ŋənéduami kom təfeichi wéshakelu, kom El pobre se fijó en todas estas cosas y cuanto veía, todo le
  1. 1,0 1,1 Literalm. vaporizaba su sudor.