Esta página ha sido corregida
126
CUENTOS
22. Fei meu wəla kiñe lelfùn meu mekei ñi kewan epu toro, perpufi; amulei chi ofisha məten. | 22. Después en una pampa peleaban dos toros, los vió al pasar, las ovejas seguían caminando. |
Fei meu ká perfufí epu waka, ká mekei ñi kewan; amulei məten chi ofisha. | Más allá vió dos vacas, que también estaban peleando; las ovejas seguían adelante. |
Kiñe kechan ofisha ká pepui. Rəf fùchake kachu meu məlei təfeichi ofisha, welu re troŋlii. | También vió un rebaño de ovejas. Estaban en un pasto realmente alto, pero todas eran flacas. |
Fei meu məlefui ká epu karni, ká mekei ñi kewan; farfárkəlei mi arófùn [1]. | Más allá había dos carneros que también peleaban; estaban vaporizando, tanto sudaban[1]. |
Fei meu ká doy ayeple məlei ká kiñe pichi kechan ofisha. Ŋelai kachu, re korelŋei. Fei təfichi ofida re fùchake motriñ. | Más lejos había otro pequeño rebaño de ovejas. No había pasto allí, solamente arena. Todas ellas eran grandes y gordas. |
23. Ñi ofisha amulei məten. Femŋen puwí cheu ñi kanshatuam wəla. Raŋiantùi. | 23. Sus ovejas seguían caminando. Así llegaron adonde habían de descansar después. Era mediodía. |
Fei meu məlefui məte kùmeke fishken. | Allí había sombra muy refrescante. |
Fei meu melárnaqpui ñi ofisha təfeichi fishken meu. | Se echaron sus ovejas en este lugar fresco. |
24. Pəllelefui kiñe pichi ko, chi iná meu, n·ometu chi pichi ko məlefui kiñe ruka, fei ñi wəl·ŋiñ meu witralefui kiñe chiñura, ka chi wenu aliwen rəf rùrùkùmekei chi shiwù. | 24. Cerca había un arroyito. junto allí, al otro lado de la agüita, estaba una casa, en cuya puerta estaba parada una señora, y encima de un árbol hacían los gilgueros un verdadero bullicio con su chio-chio. |
Chi pofre wentru ŋənéduami kom təfeichi wéshakelu, kom | El pobre se fijó en todas estas cosas y cuanto veía, todo le |