Página:Dos gotes d'aigua (1871).djvu/32

Esta página ha sido corregida

-30-
Jhon. ¿Quédise?
Ton. ¡Mc fá suar!
Son... botons d' una camisa;
jemelgas: ¿V has enterar?
Jhon. No entende.
Ton. No t' en enlenda!
(¡Esr hóme es un animal!)
n2¡LÍ? d ° S ' PCr ° eS ""^ (Con sonsonete.)
perqué. . .
Jhon. ¿tú de mí burlar?
Ton. Yes birigOel.
Í H0N - /rk ¡ Crist0 Sanio! {Colérico.»
Ion. (¡Que haure da que hu ha empastrath
Jhon. ¿Tú ser su novio?
Ton. (Enrcdremlo,
á vore si n' ixc avant.)
No, señor; esa mochacha,
inglis, es mi mujer.
JHON . : . . (Afectándolo en jrrao
¿Casamenta? manera)
Ton. Casamenta.
Yo... la jamo. (Toca avant.)
Jhon. ¿Tú juras por Dios?
Ton. Yo... juro.
(Deu mc la perdonara.)
Jhon. ¡Tú sin saber le has pasado
al corason un punial!
¡Yojamarla! (Dramático.)
ION. ¿TÚ jamarla? (Imitándole ridicula
pues ya no la póts jamar. menttí,)
Jhon. ¡Tú te compadeses/
Ton. Móch.
Jhon. Mi vida corta será.
Ton. ¿Cuánt temps?
JHON. Calorse minutOS. (Después de ver
Ton. ¿Fem conté redó hasta el cuart? ° lrcl0J ' )
Jhon. Te voy á haser un encargo,
buen marido.
T 0N - p (¿Quesera?)
Jhon. En este pliego vá escrita (Losaca.)
mi postrrerra volunlat.
Tu muquer, dentro d' un hora,
abrirle.