Página:Dos gotes d'aigua (1871).djvu/30

Esta página ha sido corregida

 Car. Qu' el pareix?
Ton. Yo soc prou le^o.
Car. Ben segur.
Ton. Un tarambana.
Fes lo qu' et done la gana,
qu' en mí Uncirás un borrego.
— No recordem eixa historia
per la saliva que trague...
Car. Te perdone.
Ton. ¡Deu r hu pague
v Ell t' hu corone de gloria!
Yo esmenaré la costum,
pero á chenollons, un bes
en la má...
JnON. ¡Gotderfi! (Apareciendo.)
Car. ¡L' ingles! (vase.)
Jhon. ¡Yes verigüel!
Ton. ¡Cataplum!
ESCENA XIIL
Tonet y Mister Jhon.
Jhon. ¡Oh! ¡Goddem! ¡goldem!
Ton. ¿Got-qucm?
Jhon. ¡Tú ser, tú ser!
Ton. ¿Qué voldrá?
Jhon. Tú su corasonamenta
tener; ¡tú ser mjo rival!
Tú morir.
Ton. ¿Que yo morir?
(¿Esf home qu' está parlant?)
Jhon. Tú dueño de mis... y mis...
Ton. ¡Oy! ¿cóm mix, mix? ¿será el g?l?
Jhon. La jamo.
Ton. ¡Que se la jama!
Home, ¿qué s' ha de jamar?
¡pos no faltaba aira cosa!
Jhon. Mí la jamo.
Ton. ¡Aira vega!
Tú jamar d' eixa jamona?
¡jamás, jamás y jamás!
Jhon. ¡Oh! gotdcm...
Ton. Got ó picher,