Página:Comentarios del Pueblo Araucano.pdf/22

Esta página ha sido corregida
24
[24
MANUEL MANQUILEF

winka
chileno
ñi
su
ņülam
consejo
niepelaimi?
no tendrás ya?
tufeichi
esos
pu
los
winka
chilenos
kiñe
uno
sentau
centavo
no rume
siquiera
falinolu;
no valiendo;
fei
eso
meu
por
elmelan ñi fotüm
no fui a dejar mi hijo
Kuan
Juan [a]
Temuko
Temuco
chi
ese
waria
ciudad
meu
en
tañi
[para]
wedache
su jente mala
ņenoael».
no ser despues».
5.
 
«Fei pikelayaimi,
No digas eso,
wenüi,
amigo,
pifiñ.
díjele.
Allkütuņe,
Escucha ser,
tufeichi
esa
weda
malo
keche
jente
ñi
su
duam
pensamiento
meu
por
deumaken
hago yo
dokumentu,
documentos
ka
i
kim-
chilkatu,
escritura,
eimi
tami
tu
kimnoel
saber no
chi
ese
duņü».
cosa».
6.
 
Fei
Eso
meu
por
duņuwetulai
no habló mas
ñi
mi
wenüí
amigo
ka
i
feipieneu:
eso díjome:
«Mupiñ
«Verdad
pimi,
dices,
chao;
hijo;
eimi
tami
tu
ņülam
consejo
inche
yo
fotüm
hijo
kimelelfélí
enseñar
nai?»
quiere?»
«Fei
«Eso
ta
 
inche
yo
ñi
mi
küdan,»
trabajo,»
pifin
dije
ņa.
si.
7.
 
Doi
Mas
nütramlaeneu
habló no él a mí
ņa,
si,
ñi
mi
chao
padre
meu
hácia
adkintui
miró
tañi
para
 
feipiafiel:
decirle:
«Yemen
«Fuí
tami
tu
pu ke
los
kona
mozos
meu
hacia
feipimefiñ:
así les dije yo:
«Kiñe
«Un

a mi hijo Juan a Temuco; pues saldrá tan bellaco i tan engañador como esos wedakeche, jente mala.

5. No digas eso, amigo; mira que por esa jente sé hacer documentos, sé leer i muchas cosas que tú no sabes.

6. Despues de un corto silencio esclamó: «Dices verdad quieres enseñar lo que sabes a mi hijo?» «Esa es mi profesion,» le contesté.

7. No me habló mas i dirijiéndose a mi padre le dijo: «Fuí donde tus mocetones i les dije: «Voi a tener un rukan, ayudadme mocetones i amigos, hacedme este servicio. Todos tenemos fiestas, todos nos ayudamos mutuamente, por eso os pido este favor.»